sejsmiczne
Encyklopedia PWN
glacjologia
nauka o lodowcach;
[łac. glacies ‘lód’, gr. lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
hipocentrum
punkt wyróżniany w obrębie ogniska trzęsienia ziemi, traktowany w badaniach geofiz. jako źródło fal sejsmicznych;
[gr. hypó ‘pod’, kéntron ‘środek koła’],
hodograf
geofiz. wykres przedstawiający zależność czasu przebiegu fali sejsmicznej od odległości między punktem wzbudzenia fali (hipocentrum lub miejsce eksplozji) a punktem jej obserwacji;
[gr. hodós ‘droga’, gráphō ‘piszę’],
pol. stacja nauk.-badawcza w Arktyce, w południowej części Spitsbergenu, na północnym brzegu fiordu Hornsund, 77°00′N, 15°33′E;
izochrona
geofiz. linia na mapie lub diagramie, łącząca punkty odpowiadające jednoczesnemu występowaniu danego zjawiska lub jego trwaniu przez taki sam przedział czasu;
[gr.],
mikrosejsmy
drgania gruntu rozchodzące się w skorupie ziemskiej jako powierzchniowe fale sejsmiczne;
[gr.],